Maandoverzicht – Oktober 2018

Hoi!

Er missen wat maanden, dat klopt, dat komt later.

We genoten van de laatste zonnestralen. Scarlett in het speciaal.
We hebben alleen in de ochtend zon op het balkon, daar geniet ze tot de laatste minuut van.

Ik had mijn eerste lesdag.

Waarschijnlijk heb je het gemist, vanwege mijn vreemde upload schema met maandoverzichten, maar ik ben begonnen aan een opleiding. Deze gaat via mijn werk. Dus ik ben nu student aan de Spar-academie.

Het enige nadeel is dat ik voor elke lesdag een behoorlijk stuk read more

Maandoverzicht – Juli 2018

Zo, lang geleden alweer.

Ik besloot toch nog maar eens met een maandoverzicht te komen.

Ik heb deze maand niet veel gefotografeerd en specifiek weinig foto’s van Scarlett nu ik er zo op terug kijk, maar toch heb ik er nog een aantal kunnen verzamelen.

Aan het begin van deze maand deed ik een high tea met vriendin Martje. Bij het Oranje Hotel in Leeuwarden. Daar waren wij al eens eerder geweest en dat beviel toen heel erg goed. Dit keer vond ik de hapjes iets minder lekker dan de vorige keer, read more

Maandoverzicht – Juni 2018

Welkom bij weer een nieuw overzicht van een maand.

Juni alweer.

Kleine disclaimer: aan het eind van dit overzicht staan een paar foto’s die door sommige mensen als schokkend ervaren kunnen worden. Bij deze dus een waarschuwing.

Lekker wakker worden met dit flufje naast mij.

Ik gaf de mieren ook een groter verblijf.

Het middelste deel hadden ze al, ik had hier alleen ook nog het deel rechts toegevoegd. Het deel met de gangen.

Ik had het idee dat ze hier wel aan toe waren, maar tot zo ver zijn ze read more

Maandoverzicht – November 2017

Een nieuwe maand en deze maand begon ik werkelijk aan het begin van de maand al met het invullen hiervan. Goed he?!

Jammergenoeg vergat ik het na een halve maand en nam ik toen een onverwachte blogpauze. 

November 2017, niet zo veel foto’s.

Ik had een warm plekje en iemand werd jaloers.

Nieuw kleedje wordt gewaardeerd. Eigenlijk was ik ook jaloers en wilde ik er voor de verandering bovenop gaan zitten, maar dat deed ik toch maar niet. 🙂

Niet de leukste avondbesteding..

Ik werd ziek op werk read more

Maandoverzicht – Augustus 2016

En alweer een maand voorbij. Deze maand begon wat vervelend maar eindigde verrassend goed!

En dit maandoverzicht is inderdaad een beetje laat. Normaal ‘moet’ deze eigenlijk op de eerste van de maand, maar ik was druk met het vieren van 1 september. Ook werkte mijn laptop niet mee, alles stond al klaar. Ik moest alleen de foto’s nog bewerken. Maar dat was laptop niet met mij eens. Maarja ik wilde deze wel online, en omdat mijn bezoekers statistieken sinds 1 september verrassend hoog zijn lijkt het zelfs alsof jullie hier ook op wachten.. Dus het kostte wat uren, maar het is eindelijk gelukt! Yay!

We beginnen maar weer met Scarlett, want ja dat doen we elke maand. Dit keer besloot ik ook mee te doen met de foto.

 

De eerste dag van deze maand was ook de eerste dag waarop ik niet meer in mijn auto mocht rijden. Hij was al afgekeurd en de oude APK was vanaf 31 augustus niet meer geldig. Janken. Ik denk niet dat iedereen snapt hoe erg ik dit vond, want voor de meesten is een auto maar een auto. Maar dit was meer dan alleen een auto voor mij. Het is bovenal een herinnering, maar ook iets wat staat voor mijn persoonlijke vrijheid en daarmee indirect ook mijn geluk. Het moeten wegdoen van mijn auto voelde als 100 stappen terug op mijn weg naar persoonlijk succes en ik moet bekennen dat ik hier echt de halve maand kapot van ben geweest. Byee Mica ♡

 

Wat positiever nieuws, begin deze maand kwam ook mijn orchidee uit! Ik kreeg deze plant van mijn oude baas van de eerste kledingzaak waar ik werkte. Als afscheidscadeautje omdat ik wegging. In maart 2015. Deze maand kwam eindelijk de eerste bloem uit! En er volgden, en volgen nog steeds, nieuwe bloemen! Word ik blij van! Er zitten nu ondertussen tien bloemen aan. 10! En nog sowieso zes knoppen die nog uit moeten komen.

 

Ook oogstte ik mijn eerste wortel! Trots als een pauw! Of misschien een konijn.. Pauwen eten geen wortels dacht ik.

 

Ik had ook een sollicitatie bij Christine le Duc. Ik kwam fabulous binnen tot ik ging zitten en daarbij met de rits van mijn schoen mijn panty ruïneerde. Hoewel naar mijn idee het gesprek ontzettend goed ging, heb ik tot op heden nog niks van ze gehoord. Ontzettend jammer! Maar het is niet anders. Laten we hopen dat het niet door mijn onhandigheid met mijn panty kwam..

 

Ik ontdekte deze maand ook voor het eerst de filters op Snapchat. Ik heb het al tijden, maar gebruik het tot zo ver alleen nog om te kijken naar anderen. Ook had ik geen idee hoe je filters kon doen, maar deze maand werd mij dat dus even geleerd. Deze vind ik leuk! Verder ben ik alsnog totaal niet actief op Snapchat.

 

Ook had ik mijn laatste werkdag de 12e. Ik had vakantie gevraagd voor de laatste weken van augustus. Toen wist ik nog niet dat augustus mijn laatste maand zou zijn. En eerst zou ik aan het eind van de maand nog wat dagen werken, maar ik had zoveel vakantie uren over dat ik besloot mijn vakantie gewoon te verlengen en mijn laatste werkdag dus maar te vervroegen. Nu had ik mooi vakantie én alsnog veel vakantie uren over.

 

Omdat ik de 18e weg zou gaan deed ik de week vooraf wat voorbereidingen. Ik zette spullen klaar en kocht een extra goede powerbank zodat ik tijdens de vakantie niet zonder telefoon zou zitten.

 

Super blij was ik toen een dag voor vertrek mijn nieuwe telefoon hoesje ook nog geleverd werd! Ik ben geen fan van hoesjes maar dit is zo handig! Maar alleen in combinatie met dat andere ding. Het is een Slinggrip maar dan een budget variant. Denk ik. Hij komt van Aliexpress in elk geval. Ik wilde hem niet op mijn telefoon plakken. Dan maar op een hoesje. Beide werden tegelijk bezorgd! Top!

Mijn telefoon valt nooit meer uit mijn hand!

*klopt op hout*

 

De 18e vertrok ik met mijn vriend en schoonfamilie naar Keulen in Duitsland. Iets wat we de laatste jaren doen. We kwamen vrij vroeg aan en genoten van de rest van de dag wat rond te kijken, hotelkamer inrichten en we aten een lekkere pizza. De pizza’s daar zijn echt ontzettend lekker trouwens. Ik at een dag later nog één en die was zelfs zo lekker dat ik er geen eens een foto van genomen heb.

 

Ook kreeg ik deze foto toegestuurd van Tini. Zij heeft Scarlett in huis zolang wij weg zijn en mijn kleine liefde voelde zich al goed thuis. Zo goed dat ze besloot de inrichting aan te passen naar eigen smaak. ‘Dat tafeltje staat maar in de weg.’ Zal ze gedacht hebben toen ze het omver gooide..

Sorry Tini! Doet ze normaal nooit hoor!

 

Een dag later gingen we naar Gamescom. Dat was het hoofddoel van het hele reisje. Het is een beurs waar allemaal games te zien en spelen zijn. Je krijgt voorproefjes van games en er is vooral gewoon heel veel te zien. Ontzettend leuk! Ik heb mijn favoriete game, Jazz Jack Rabbit, van vroeger weer gespeeld en was zo blij als een kind.

 

Een dag later gingen we Keulen zelf in. Na een kleine eeuwigheid parkeerplaatsen zoeken en vervolgens toiletten zoeken omdat het parkeerplaats zoeken zo lang duurde. Konden we eindelijk de stad in. Omdat dit nu de derde keer was dat we in de stad waren kenden we het al best goed. Waardoor het zoeken naar de juiste winkels een stuk makkelijker werd. Ik kwam voor het eerst in en Lush winkel. We shopten bij Primark, aten bij de Mac, vonden een andere versie van Fashion Club, kwamen in een winkel met zulke mooie spullen dat ik bijna moest huilen en ik kocht nog schoenen. Super leuke dag gehad!

 

 

Een dag later gingen we alweer naar huis. Na ons verslapen te hebben. Oeps! Moesten we een beetje opschieten maar alsnog prima gelukt. Onderweg stopten we nog even bij Ikea om wat te kijken en te drinken. En gingen vervolgens toch echt naar huis.

Het eerste wat ik wilde doen toen we thuis kwamen was mijn kleine pluizige princess ophalen. Dus dat deden we. Ze leek niet super enthousiast ons weer te zien. Ik was dat wel.

Thuis leek ze wel weer blij.

 

De 25e ging ik met mijn moeder op de markt staan. In mijn oude woonplaats. Helaas was het echt ontzettend warm die dag waardoor het niet zo druk was. Gelukkig ook maar eigenlijk, want ik had het al warm genoeg van de paar dingetjes die we moesten doen.

 

Later die dag bracht ik mijn Mica weg. Na bijna een maand emotionele voorbereiding op het niet meer hebben van een auto kon ik het wel aan. Het scheelde overigens ook een hele boel dat hij overgenomen word door de schoonfamilie van mijn vriendin Ingrid en niet naar de sloop moest.

 

Het niet hebben van een auto was alleen niet van lange duur. Mijn moeder was al wat aan het rondkijken voor een nieuwe auto en stuurde mij elke keer al foto’s van potentiële nieuwe auto’s door. Auto’s zijn op foto’s bijna altijd mooier dan in het echt, maar vrijdag de 26e keken we naar een auto en die voldeed aardig aan de verwachting. Het enige puntje voor mij was het ontbreken van stuurbekrachtiging. Hoewel ik verwacht dat dat niet een enorm probleem zal worden, moest ik toch even in gesprek met mijn mislukte schouder. Na kort overleg besloot ik dat ik het toch wel echt heel graag wilde en lieten we hem overschrijven op mijn naam. Yayy!

En daarmee was ik dus opnieuw de trotse bezitter van een auto!

 

Aan het eind van de maand oogstte ik mijn wortels en de laatste komkommers nog en dat was het eind van mijn moestuintjes avontuur voor dit jaar. Volgend jaar wil ik opnieuw wortels. Hoewel ik ze niet leuk vond eerst, omdat je er weinig van zag en het lang duurde. Ben ik toch wel positief verrast door het resultaat. Ze zijn dan een beetje misvormd, maar ze smaken echt heel erg lekker!

 

De laatste dag van de maand ging ik nog even toeristisch doen met mijn vriend in Leeuwarden. Lees: Pokémon vangen, maar ik maakte dit toeristische kiekje om een goede smoes te hebben.

 

De 31e was ook mijn laatste dag op contract bij mijn werk. En dat maakt mij nu dus officieel werkloos. Hoewel veel mensen zich hier namens mij druk om maken, doe ik dat zelf allerminst. In tegenstelling tot mijn vorige werkloze periode maak ik mij totaal geen zorgen. Iets in mij zegt namelijk dat het wel goed komt. Ik vind vanzelf een baan, daar ben ik van overtuigd dit keer en anders heb ik sinds kort ook nog een idee voor een opleiding. Als back-up zegmaar.

Ja, voor de verandering zie ik het eens positief in. Er liggen nieuwe opties open en ik ben eindelijk uit die afschuwelijke dagelijkse werksleur. Veel mensen vragen zich ook af wat ik dan nu de hele dag ga doen en gaan er van uit dat ik het ontzettend vervelend moet vinden om telkens thuis te zitten.

Niets is minder waar. In alle eerlijkheid ben ik al in geen maanden zo gelukkig geweest als nu en heb ik eindelijk de tijd (én energie!) om aan mijzelf te werken en te bedenken wat ik verder wil met mijn leven. En dan heb ik ook nog tijd over om bezig te zijn met hobbies, al weet ik nauwelijks meer welke hobbies ik had voordat ik het druk kreeg. Maar ik heb mijn teken spullen weer gevonden dus ik ga dat een nieuwe kans geven.

Na slechts enkele dagen niet werken kwam ik ook al op het idee dat ik wellicht toch wel naar school wilde. Niet omdat ik het ineens super leuk vind, maar omdat ik eindelijk (ein-de-lijk!) een idee heb welke richting ik op wil studeren. Iets wat mij in de hele volle 100% aanspreekt. Dus nu ben ik aan het uitzoeken hoe en wat. En ik geef hier binnenkort nog een uitgebreidere toelichting op, voor nu wil ik er nog even over na denken zonder dat iedereen meedenkt. 😉

Wat ik vooral wilde zeggen is dat dit gewoon een hele goede maand was. De eerste maand dat ik 24 ben en ik voel me oprecht een jaar ouder. In de positieve zin. Als in een jaar ouder qua wijsheid ofzo. Goed in elk geval. En dat vind ik geweldig.

Dus als je van plan bent naar me toe te komen om een serieus woordje te spreken over mijn gebrek aan het hebben van een baan. Don’t. Please don’t. Vermijd het hele onderwerp en laat mij voor één keer in mijn leven even dansen op deze zorgeloze wolk vol blijdschap. Ik heb het zo gemist.

Alles komt goed. Echt waar. I can do this!

Bedankt voor het lezen!

Ik hoop dat jullie ook een goede maand gehad hebben!

Byee ♡

Game review – App Pokémon Go

Waarschuwing: Dit artikel is lang en bevat misschien teveel Pokémon.. 😉 

Zoals jullie misschien gemerkt hebben komen mijn blogs de laatste tijd later dat normaal online. Ik moet zelfs toegeven een aantal datums te hebben veranderd omdat de blog pas om 4 uur ‘s nachts online kwam in plaats van voor 12 uur wat ik meestal aanhoud. En 4 uur ‘s nachts geeft dus de volgende dag alweer aan als datum en dat is niet de bedoeling. Ik ben alleen gewoon heel druk bezig met mijn nieuwste hobby.

Namelijk Pokémon go.

Het is zelfs zo erg dat deze blog al een dikke week geleden online zou komen. Maar ja, ik was afgeleid.

Ik was niet één van de eerste spelers en wilde hem pas downloaden wanneer hij echt uit zou komen. Toch ging ik één dag voor de Nederlandse uitgave overstag en downloadde ik het toch maar. Dit was op 15 juli. Daarvoor had ik het spel al gezien bij mijn vriend en vond ik het nog een beetje stom. Toch was ik benieuwd genoeg om het wel te downloaden want uiteindelijk behoor ik toch tot de generatie die met Pokémon opgroeide en uren voor de tv en gameboy zat om het te spelen.

Eenmaal gedownload snapte ik de bedoeling en de lol van het spel een stuk beter. Al was het nog best een opgave om het te kunnen spelen want werkelijk al mijn gebruikelijke nicknames waren al bezet. Dit vind ik altijd enorm stom want ik ben erg gehecht aan mijn nickname en weiger games te spelen met mijn echte naam die natuurlijk wel beschikbaar was. Daarom typte ik tot vervelends toe verschillende versies ervan in tot ik uiteindelijk iets vond wat wel kon. Ik was er niet heel blij mee maar ik begin de naam steeds meer te waarderen. AveMiyuki is het uiteindelijk geworden. Ave zijn mijn initialen en Miyuki is mijn normale nickname. Ave is ook een Latijns woord wat staat voor begroeting en het wordt ook gezien in Ave Maria wat heil to Maria betekend. En werd ook gebruikt om keizer Caesar te groeten (Ave Caesar!) Dus Heil to Miyuki vond ik wel geinig voor wanneer ik een gym zou hebben en mijn naam daar te zien zou zijn. En dat je door de initialen zou kunnen zien dat ik het ben is nog wel handig. AveMiyuki dus.

Dat eenmaal gedaan kon ik beginnen en kwam ik erachter dat we op een goede plek woonden. Ik zat op level 4 toen ik eindelijk besloot dat ik buiten vast nog veel meer kon vinden. Maar ons huis zit dus echt vol Pokémon, in eerste instantie vond ik zelfs de meest interessante Pokémon in ons huis!

Enkele voorbeelden van dingen die ik vanaf de bank kan vangen. Meestal niet eens één maar meerderen! Ook verschijnt er om de zoveel tijd een Pikachu!

Een dag na het downloaden, op zaterdag was er al een speciale tour georganiseerd in Leeuwarden voor mensen die het spel wilden spelen. Wij besloten ook maar even te kijken en waren zwaar verbaasd door de stroom telefoon zombies die we tegen kwamen. Echt bizar! We besloten zelf wat rond te lopen en vingen een paar Pokémon. Totdat de game ineens in Nederland beschikbaar werd in de Playstore. Dat betekende meteen het eind voor onze tocht, want de servers gingen volledig plat door de massale downloads. Jammer!

In de loop van de week werd het gelukkig beter en speelden we het ook een stuk vaker, helaas loopt de game nog niet altijd even soepeltjes. Zo is het nog steeds erg lastig om Pokémon echt op te zoeken. Er is iets in de game wat dat mogelijk zou moeten maken, namelijk de pootafdrukken, maar dat werkt helaas nog steeds niet goed dus haalden ze het er maar weer uit.

read more

Maandoverzicht – Mei 2016

 

Yeeey het is 1 juni!

En dat betekend dat mijn favoriete maand is aangebroken! Dat betekend ook dat mei is afgelopen en dat ik dus even een maandoverzicht ga maken over wat ik in mei deed. Was het veel? Ja geen idee eigenlijk. In mijn hoofd is het nog 12 mei ofzo. Ik heb totaal niet het idee dat we er al een hele maand mei op hebben zitten. En elke keer dat ik in mijn agenda keek was ik verbaasd. Waar blijven die dagen?! Deze maand had in een heleboel stof en spinnenwebben in mijn hoofd dus ga ik nu mijn agenda zoeken om te zien wat ik allemaal deed. Volgens mij was het zo goed als niks. Enjoy!

 

Op 5 mei, en dit jaar ook hemelvaartsdag, ging ik met mijn vriend naar de bloemenmarkt. Deze is elk jaar op hemelvaartsdag in Leeuwarden. En ik ga elk jaar heen. Normaal ga ik altijd alleen, dat vind ik gewoon leuker vaak, maar dit keer ging mijn vriend ook mee. Elk jaar is het in de binnenstad, maar omdat daar dit jaar dus een 5 mei bevreidingsfeest werd gehouden kon dat dit keer niet en was het bij het wtc terrein. Doe volgend jaar maar weer in de binnenstad! Dat vond ik veel leuker en gezelliger! Desondanks hebben we wel een paar mooie planten gescoord.

 

Op 8 mei gingen we bbq’en bij mijn ouders. Mooi weer en lekker eten. Altijd goed!  Maar helaas geen goed gelukte foto.

 

De week daarop had ik het erg druk. Op 11 mei ging ik paalfitnessen met mijn vriendin en collega blogger Tini. Hier was ik altijd al erg benieuwd naar. Want hoe vet is het nou als je kan paaldansen?! Ook was ik een beetje nerveus en bang dat het erg zwaar zou vallen op mijn gewrichten en lichaam. Ik zat er niet zo ver naast.. na een kleine 20 minuten deed ik iets en ik voelde halverwege een gewricht verschuiven waardoor ik een pijnlijke steek door mijn armspieren voelde. Dat stond voor mij zo goed als gelijk aan het einde van de les, want 20 jaar ervaring met dit probleem leerde mij dat ik bij zulke gevallen meteen moet stoppen. Deed ik dat? Grotendeels! Toch deed ik nog een paar pogingen en dat betreurde ik de rest van de week.. Ik vond het alsnog wel ontzettend leuk! En ik was zwaar onder de indruk van de kunsten van Tini! Mocht je toevallig in de buurt van Leeuwarden wonen en lijkt je dit ook leuk, zoek dan even naar Dansstudio Linda in Leeuwarden. De les word gegeven in de Neushoorn en de lerares is Linda. Ik vond haar een ontzettend leuke enthousiaste vrouw. Aanrader! Al is het misschien minder geschikt voor mij..

 

Een dag later, 12 mei, was ik weer met Tini. Dit keer omdat zij uitgenodigd was voor de première van een theater voorstelling. Ze mocht iemand meenemen en ze vroeg mij. Superleuk! Ook dit was gewoon in Leeuwarden, in de Romein. De voorstelling heette Kingdom of Earth, en ik was positief verrast! Ik ben al jaren niet meer bij een theatervoorstelling geweest en wist niet meer zo goed wat ik er van kom verwachten. Maar ik vond het echt ontzettend leuk! De acteurs waren echt geweldig, ik vond het ontzettend bijzonder om te zien hoeveel passie er in de rollen gestopt werd en alles werd echt prachtig uitgebeeld. Op de terugweg en eigenlijk de rest van de week zat dit stuk nog echt in mijn hoofd en dacht ik er vaak aan terug. Echt een bijzondere en mooie ervaring! Heel erg bedankt dat ik met je mee mocht Tini! Mocht je benieuwd zijn naar iets meer over het stuk, lees dan even hier wat Tini er over schreef in haar recensie.

 

Diezelfde dag ging ook mijn brommer stuk. Allemaal ellende, niet een hoogtepunt van deze maand, maar ik vermeld het toch even want dat heeft extra meerwaarde voor wat je zometeen leest.

 

Twee dagen later, op 14 mei, kwamen mijn ouders en broertje langs. Mijn ouders waren hier al eerder geweest, maar alleen om te helpen klussen. En dit keer kwamen ze dus langs gewoon om het langskomen. Mijn broertje was ook mee en die was nog helemaal niet langs geweest. Ze namen een mooi bloemetje mee en mijn vader maakte nog deze prachtige foto van mijn lieve pluizenbol ♡

 

De week erop, op 17 mei, ging ik met mijn moeder op de mamabeurs staan in Oosterwolde. Hoewel ik 0.0% iets met baby’s, kinderen of de gemiddelde mama heb, vind ik het wel erg leuk om dingen met mijn mama te doen. En het is nooit erg om jezelf te confronteren met dingen die je eng vind. Ook dit was erg gezellig en de tijd vloog voorbij. Mijn moeder is pedicure en ik was er bij voor nagel dingen.

 

Op woensdag 25 mei ging ik naar de Primark in Groningen met Ingrid, super gezellig! Maar ik had hier al wat van verteld en er komt nog een artikel van online dus ook hier nog niet veel meer daar over. 😉

 

Op 26 mei kwam Ingrid bij mij langs. Super leuk al dat ze langskwam, maar ze kwam langs met een reden, namelijk voor mijn verjaardagscadeautje. Ik ben nog niet jarig, maar ze wilde het alvast geven, want ik heb het echt nodig vertelde ze. Ergens had ik wel een vermoeden wat ze voor me gekocht had nadat ze mij enkele hints had gegeven, maar ik kon gewoon simpelweg niet geloven dat ze dat toch echt gedaan had. Maar ze deed het wel, op 26 mei kreeg ik een brommer van mijn liefsteste besteste vriendinnetje ♡ Ik had een Tomos, nu heb ik een Puch. Lieve Ingrid, ik ben je eeuwig dankbaar! ♡ Ook al duurt het nog een kleine eeuw voordat ik jarig ben.. Dit is nu al het beste cadeau dat ik kreeg!

 

Hoewel ik nog dus nog steeds niet jarig was een week later, was Ingrid dat zelf wel! Op 30 mei. Dus ging ik gezellig de hele dag naar haar toe om haar verjaardag nog beter te maken. En dat lukte best goed naar mijn idee! We zijn lekker het dorp in geweest, hebben lekker gebbq’ed en ik bleef nog de hele avond hangen omdat het gewoon veel te gezellig was. Ik houd niet zo van verjaardagen, maar deze mogen we best een keer overdoen! 🙂

 

En toen waren we alweer aan het eind van de maand!

 

Nog iets leuks wat ik deed deze maand, maar niet op een specifieke dag. Was het verzorgen van mijn moestuintjes. Geweldig om te zien hoe mijn baby sprieten nu al echte plantjes worden!

 

Ik was zelfs zo enthousiast dat ik meer zaadjes ging planten in andere potten die in nog vond.

 

Zometeen heb ik een groentewinkel jongens! Kijk dan hoe mooi! Van zulke dingen word ik ook blij!

 

Ook kwam Nuka deze maand even gezellig langs omdat Tini een paar dagen weg was. Zo ontzettend lief wanneer Scarlett en Nuka elkaar weer zien! Ze zijn zo leuk samen. Wil je nog meer Nuka zien? Kijk dan even hier.

 

En dat was het dan weer!

Bedankt voor het lezen!

Byee ♡

Doei huis!

Ik ben verhuisd!

Hoera! 🙂

Voor een update van het nieuwe huis zullen jullie helaas nog even moeten wachten. Dit wil ik namelijk pas doen wanneer het helemaal klaar en af is. En eigenlijk vooral opgeruimd. Er staan nog veel te veel dozen overal!

Maar ik wil vandaag wel even via een blogpost afscheid nemen van mijn oude huis.

Afscheid is misschien niet het perfecte woord. Aangezien ik echt blij ben er weg te zijn. Toch is er nu wel één ding wat ik al mis. Benieuwd wat dat is? Lees dan snel verder! 😉

Maar vandaag iets over mijn vorige huis. Wat eigenlijk nooit écht mijn huis was. Ik heb er drie jaar gewoond. Maar eigenlijk vijf. Ik heb er hoogtepunten gekend, maar toch meer dieptepunten. Een korte samenvatting van het verhaal en een korte foto rondleiding in het huis. De foto’s zijn allemaal de laatste tijd nog gemaakt. Ik heb ‘helaas’ geen foto’s van de armoedige versie van het huis.

Eind 2010 zocht mijn vriend een huis in Leeuwarden. Hij studeerde daar en de reistijd was gewoon te vervelend. Hij had niet verwacht zo snel een huisje te krijgen maar het gebeurde toch. In februari 2011. Heel fijn voor hem. Maar een afschuwelijke tijd voor mij. Wij woonden altijd bijna naast elkaar. Zaten bij elkaar op school en later zelfs bij elkaar in de klas. We zagen elkaar sinds het begin van de relatie in 2007 zo goed als elke dag. Dat hij nu een heel stuk verderop ging wonen vond ik stiekem dus absoluut niet leuk. Ik had heel graag met hem mee willen verhuizen maar dat ging helaas niet aangezien ik nog naar school moest in onze oude woonplaats. Onze dagelijkse relatie werd ineens een weekend relatie. En soms moesten we ook nog een weekend overslaan als één van ons al plannen had in het weekend.

Ik voelde mij in die tijd al ontzettend rot, en dit maakte het alleen maar erger. Zo vaak mogelijk ging ik naar hem toe en het kostte me bergen met geld voor de bus. Het enige wat me op de been hield was het feit dat ik bijna examen mocht doen en dan klaar zou zijn met school en veel vaker daar zou kunnen zijn.

De weekenden die ik er was waren eigenlijk ook niet zo geweldig. Vanaf het eerste moment dat ik het huis in stapte wilde ik er al niet wonen. Het was zó klein. Ik wil niet verwend overkomen nu, maar ik heb altijd al ruimte gehad. Mijn ouders hebben een prachtig groot huis en ik had als kind altijd het genoegen de grootste slaapkamer te hebben. Ik was er enorm trots op en stelde mij altijd voor dat ik in mijn volgende eigen huis ook ruimte zou hebben. En toen bleek die volgende woning in zijn totaal even groot te zijn als mijn slaapkamer altijd was. Daarnaast hadden we ook gewoon geen geld en was het huis dus zo goed als leeg. Ik voelde me er totaal niet thuis maar was altijd toch wel blij als ik eindelijk weer bij mijn vriend was.

Zodra ik mijn examens gehaald had en ook een baan vond bij de supermarkt in dorp werd het al beter. We konden ons meer spullen veroorloven en het huis begon iets meer als mijn of ons huis te voelen. Nadeel was dat ik nog maar 18 was en daarmee natuurlijk bij lange na geen fatsoenlijk inkomen kon genereren. Ik kon vaak maar een paar uurtjes per dag werken. Voor een belachelijk minimum loon. En het kon financieel niet uit om telkens heen en weer terug naar Leeuwarden te rijden. Dus woonde ik ook toen nog steeds bij mijn ouders. Alleen nu nog voor drie dagen per week.

Dat ging ongeveer drie jaar zo. En toen kreeg ik na drie contracten geen verlenging meer in de supermarkt. Toen ging ik uiteindelijk toch volledig bij hem in wonen. En schreef ik me ook in in de gemeente Leeuwarden. Alsnog niet omdat ik zo dol was op dat huis. Maar gewoon omdat ik echt heel graag bij mijn vriend wilde zijn. Het idee dat we zeer waarschijnlijk al snel een ander huis zouden hebben maakte het toch nog wel draaglijk. Gelukkig voelde het ondertussen ook al wel een beetje als mijn huis. Toch heb ik nooit het gevoel gehad dat het echt écht mijn thuis was.

Zo nodigde ik liever geen vrienden uit omdat ik het nooit prettig vond mensen op bezoek te hebben in dat huis. Er was totaal geen plek om lekker te zitten en je zat al snel op het bed. Wat ik ook weer totaal niet prettig vind. De slaapkamer vind ik een privé ruimte waar je niet zomaar iedereen uitnodigd. Toch was dit de enige optie, gezien de slaapkamer ook de woonkamer was.

Iedereen die in een klein huis woont en uit een groot huis komt met veel spullen zal waarschijnlijk weten dat dat niet gaat passen. Het is en blijft altijd een bende. Hoe vaak ik ook dingen ging opruimen en anders plaatsen het bleef altijd een bende. Wel schoon, maar een bende. En dat vond ik verschrikkelijk. Ik houd van orde en rust maar ook van mijn spullen. Ik wilde niks dierbaars wegdoen want dan zul je net zien dat wanneer de vuilnisman geweest is we een ander huis aangeboden zouden krijgen.

Door die reden stelde ik trouwens veel dingen uit. Eigenlijk wilde ik laminaat. Drie jaar geleden al. Maarja, straks krijgen we binnen een maand een ander huis. Dan is dat zonde. Dus deden we het nooit. Als ik toen had geweten dat het nog drie jaar zou duren had ik het zeker weten toen wel gedaan. Dan had het veel meer als mijn eigen huis gevoeld.
Maar helaas duurde het dus nog drie jaar.

En vorige maand was het eindelijk zo ver. We mochten een huis bekijken en we besloten het te doen. Het verhaal hiervan kunnen jullie binnenkort lezen, en dit was het verhaal van ons oude huis.

Al en met al ben ik uiteindelijk toch wel blij dat ik er gewoond heb. Het was alleen na drie jaar ook leuk geweest. De jaren erna waren vooral veel ergernis aan een te kleine woonruimte. Maar ik heb er ook veel geleerd. Zo heb ik bijvoorbeeld het nut ontdekt van minimalisme. In z’n klein huis kun je gewoon niet veel, dus moest ik soms dingen opgeven. Maar soms is dat ook juist wel fijn. Iets niet kunnen kopen omdat het gewoon niet past geeft soms ook wel wat rust. Daarnaast ben ik ook erg goed geworden ik spullen strategisch opbergen. Zodat er dus zo veel mogelijk spullen in een zo klein mogelijke ruimte zouden passen. Iedereen die hielp met verhuizen verbaasde zich over wat er allemaal uit dat kleine huis kwam. Ik niet, ik weet wel dat ik veel spullen heb. Ik ben een beetje een hoarder.

Ik vond het alleen ook jammer dat ik een deel van mijzelf moest opgeven. Veel van mijn spulletjes uit mijn ouderlijk huis pasten namelijk gewoon niet meer in het huis. Nu ik die spullen na vijf jaar weer bij mij heb voelt het letterlijk alsof ik een deel van mijzelf terug heb. Ik realiseer me dat ik jaren niks met mijn hobby’s gedaan heb omdat ze niet in huis pasten. Dat doet mij achteraf wel een beetje verdriet. Het idee hoe anders alles geweest zou zijn als ik wel dat plekje had gehad om mijzelf te ontwikkelen in mijn hobby’s en dingen die ik leuk vind om te doen. Ik was ongetwijfeld veel creatiever geweest en ik zou veel beter geweest zijn in mijn hobby’s als ik ze niet vijf jaar lang had verwaarloosd. Jammer..

Toch is er ook iets wat ik echt ga missen en nu eigenlijk al mis.

Met zijn drieën (Ik, vriend, kat) in z’n kleine ruimte leven is eigenlijk ook heel gezellig. Veel mensen vonden het altijd bijzonder of ‘knap’ dat wij zo goed samen in een erg klein huis konden wonen. Ik vond het heerlijk. Mijn vriend is ook mijn allerbeste vriend en ik zou 24/7 met hem samen kunnen zijn zonder moeite. Het heeft echt nooit vervelend gevoeld om altijd in dezelfde ruimte te zijn. Daarnaast vond ik het echt heerlijk om mijn kleine pluizenbol altijd dichtbij mij te hebben. Ik wist altijd waar ze was en kon haar bijna altijd binnen handbereik knuffelen. In dit nieuwe huis kan ze in zeven verschillende ruimtes zijn en ik ben haar werkelijk contant kwijt. Zij vind het natuurlijk ook heerlijk om door het nieuwe grote huis te wandelen. En ik krijg om de haverklap de schrik omdat ik haar weer ‘kwijt’ ben.

En nog een dingetje.. ik mis mijn bed. Heel erg zelfs. Het stond altijd in de woonkamer en ik kon altijd even gaan liggen als ik dat wilde. Dat deed ik dan ook regelmatig. Nu doe ik dat niet meer. En dat merk ik. Nu ik niet meer gedurende de dag even kan rusten heb ik ineens overal last van. Het besef kwam best wel hard aan. Mijn lichaam is er misschien toch iets erger aan toe dan ik verwacht had. En dat vind ik niet leuk om te weten. Sinds tijden neem ik weer paracetamol omdat ik anders gewoon te veel pijn heb in mijn gewrichten. Ik blijf het nog even op de verhuisstress afschuiven en ik hoop maar dat dat het is. Ik wil namelijk niet terug naar dagelijks overdag in bed liggen, want dan ben ik nu dus alleen in de slaapkamer en dan voel ik me er alleen maar rotter door omdat ik dan juist besef dat ik ‘normale’ dingen soms niet kan. Gelukkig is onze nieuwe bank ook heel comfortabel. Dankjewel lieve ouders! ♡

Maar al met al ga ik het oude huis zelf niet zo missen. Ik ga de feestjes van de buren daar ook niet missen. Net als de zangkunsten van mijn bovenbuurman. Ook de bewoners met opgevoerde auto’s en half afgesleutelde herrie scooters ga ik zeker niet missen. En zo zijn er nog vele andere dingen die ik zeker niet ga missen aan die plek.

Ik ben blij dat nu ergens anders kan leven! Dankjewel aan iedereen die ons geholpen heeft, zonder jullie was het nooit gelukt! Heel veel liefde aan jullie! ♡

Nou..

Doei huis! Ik ga je niet missen.

Oke, misschien een beetje..

Bedankt voor het lezen! ♡

Byee

Gezellig reizen met het OV

Ik ga bijna nooit met de trein, en nadat ik de laatste keer (een half jaar terug ongeveer) drie uur lang vast stond op station Almere, stond ik ook niet te springen om weer te gaan. Maar ik had een gratis trein kaartje gekregen die gebruikt kan worden in combinatie met een normale ov kaart. Dus dan klinkt het ineens een stuk leuker. Ik heb zelf nooit gestudeerd en dus nog nooit gratis kunnen reizen maar mijn vriend wel. Dus besloten we een dag gratis te gaan treinen.

Zonder problemen stapten we uit in Utrecht en zijn daar de stad in gewandeld om even bij een muziek winkel te kijken waar mijn vriend graag heen wilde. Verder hebben we nog wat gegeten bij Subway en wat kleine winkeltjes bezocht.

Daarna besloten we naar Almere te gaan voor de Primark. Daar bijna aangekomen kwamen we erachter dat er werkzaamheden waren aan het spoor richting Almere en dat het laatste stuk met de bus moest. Dit duurde een stukje langer dan gepland, maar het was wel goed opgelost en de buschauffeur was erg vriendelijk. Alvast mijn complimenten daarvoor NS.

Na geshopt te hebben bij Primark  wat helaas enorm tegen viel zijn we nog even snel de Yves Rocher ingedoken voor een nieuw flesje Vanilla parfum. Aangezien de treinen vanuit heel Almere niet reden zijn we weer met de bus een stukje terug gegaan. Verderop een nieuwe trein gevonden en even later uitgestapt voor de overstap op het station Zwolle.

En toen begon de drama.. De trein stond op het moment dat wij aan kwamen al erg vol maar wij moesten ons er nog maar bij proppen. Lekker knus en gezellig. Tot ineens de trein naast ons, die naar Groningen, kapot bleek en onze trein dus de vervangende trein was. Want Groningen is  blijkbaar belangrijker dan Leeuwarden.
Dus wij er weer uit om een half uur te wachten op een andere vervangende trein. Natuurlijk komen er alleen maar meer mensen bij dus als de trein eindelijk arriveerd word ik met 1.60 bijna vermorzelt tussen tassen en honderden andere passagiers die ook naar binnen willen. Binnen twee tellen zit deze trein nog voller dan de vorige..

Nog nooit heb ik zo ontzettend opgepropt in een vervoermiddel gezeten. En eerlijk gezegd was dit ook alles behalve veilig. Er werd zelfs nog door beveiliging van buiten de trein verzocht om verder door te schuiven want de machinist moet de cabine natuurlijk wel veilig kunnen verlaten mocht er ineens iets gebeuren. Dat snap ik wel maar het pastte gewoon echt niet meer. Dit gaf verder natuurlijk ook een ontzettend onveilig gevoel, vooral aangezien de trein naast ons net ook al kapot ging.

Ik ga me dan namelijk de meest afschuwelijke situaties voorstellen. Wat nou als er brand is.. al die mensen die dan tegelijk naar buiten willen.. dat gaat niet goed komen. Of als er een botsing zou zijn om wat voor reden dan ook. Gelukkig stonden we zo dik opgepropt dat waarschijnlijk iedereen in dat geval gewoon overeind zou blijven staan. Een van de meiden die naast mij stond begon zelfs nog over een zombie apocalyps en ja.. daar had ze wel een punt! Dat zou in dit geval echt dramatisch geweest zijn.

Op het eerstvolgende station stapten maar liefst twee mensen uit. Waar er weer drie nieuwe voor in de plaats kwamen. Al met al wil ik echt nogmaals mijn complimenten geven aan de NS. Jullie hebben vroeger ongetwijfeld uren lang Tetris gespeeld.

Een paar stations verder werd het gelukkig iets rustiger en werden mensen steeds lolliger er ontstonden er wat willekeurige gesprekken wat het allemaal toch nog een stuk leuker maakte. Een interessant serieus gesprek tussen twee jonge kinderen, verwondering in de hele coupé over de LadyGaGa-Like schoenen van een mede reizigster en toen vervolgens de jongen achter mij zijn blikje cola over zichzelf liet ontploffen konden we allemaal ook nog even hard lachen.

Hoewel ik echt vreselijk geïrriteerd zou zijn als ik dit na een ellendig lange werkweek had moeten meemaken terwijl ik weekend had willen hebben. Kon ik er in dit geval, en vooral achteraf wel om lachen. En dat ik samen was met mijn vriend maakte alles wel goed.

Wat ik geleerd heb vandaag:

  • Treingesprekken zijn echt prachtig om te volgen.
  • Een dagje weg gaan is soms toch wel heel erg leuk. (Besteed wel wat extra aandacht aan het woord Soms in deze zin)
  • Ik kan zonder sarcasme nu niets positiefs over de NS treinen zeggen.
  • Treinen zijn altijd kapot of buitendienst.
  • Boze treinreizigers zijn best wel grappig.
  • Groningen is belangrijker dan Leeuwarden.
  • Utrecht is echt een prachtige stad.
  • Ondanks dat het OV goed word aangeprezen kan ik er niet aan wennen.

Byee