Oplettende lezers is het opgevallen. Er komen al dagen geen nieuwe stukken online. En dat is expres.
Ik heb namelijk vernomen dat mijn blog anders geïnterpreteerd word dan ik bedoeld heb. Dingen komen niet over zoals ik ze bedoel of men leest maar de helft maar. Dat weet ik niet precies. Maar vervelend vind ik het wel. Iedereen mag een mening hebben, maar zodra ik merkte dat mensen mij anders begonnen te zien door mijn verhalen, (En op een negatieve manier ‘anders’) ging het mij toch iets te ver. Daar heb ik helemaal geen zin in. Dingen zijn al lastig genoeg.
Ik schrijf dit allemaal voor mijzelf. Dus ermee stoppen zal ik zeker niet doen. Vooral juist die artikelen waar het in dit geval om gaat schrijf ik voor mijzelf. Als vanzelfsprekend heb ik dan dus ook weinig zin om hier moeilijk om te doen. Ik heb namelijk geen zin om mijn teksten of toon aan te passen, of zelfs leugens op te hangen, maar ik heb ook geen zin in moeilijk gedoe. Ik schrijf dit voor mijzelf en geef anderen de mogelijkheid om mee te lezen. Omdat ik zelf erg blij word van mijn eigen verhalen leek mij dat een goed idee.
Nu blijkt dat dat toch anders werkt ga ik zelf ook wat anders werken.
Ik zal beter nadenken over wat ik online zet en heb een paar dingen offline gehaald. Ik heb er gewoon geen zin in dat ik mij eerst beter voel door het schrijven van een bepaald stuk om mij vervolgens rot te voelen door bepaalde reacties die ik later aan de hand daarvan krijg. Dit is wel erg lastig heb ik gemerkt. Ik wil namelijk juist graag een open boek zijn. Bij anderen heb ik daar altijd veel bewondering en respect voor en zelf ben ik altijd enorm gesloten geweest. Ik voel ook vaak niet de behoefte om ergens over te praten met mensen, want ze lijken over het algemeen toch vaak halverwege afgeleid te raken door iets anders. Dat geeft niks, maar het bevestigd voor mij zelf ook vaak weer dat ik net zo goed mijn mond kan houden om lekker in rust en vrede te zitten.
Toch blijf je er daardoor tegen aan lopen dat ik gesloten ben (lijk). En dat wil ik helemaal niet, want als het aan mij ligt schrijf ik een boek met elk klein, leuk óf beschamend, detail uit mijn leven. Gesloten ben ik dus zeker niet, behoefte om altijd maar over van alles te praten voel ik alleen ook niet.. Juist daarom leek deze blog z’n goed idee. Ik deel wat ik wil, wanneer ik het wil. Op deze manier kan ik alsnog een open boek (blog) zijn. En hoef jij alleen maar te luisteren wanneer je wilt en naar wat je wilt. Helemaal mooi.
Oké, nu zal ik die vragen gaan inhalen en even kijken of ik de rest van mijn ingeplande artikelen voor deze maand terug ga inplannen.
Bedankt voor het lezen! ♡
Byee
Dit artikel is aangepast, 9.10.2016, er stond eerst iets over wachtwoorden instellen in verband met te persoonlijk. Maar ik kwam er al heel snel achter dat dit niet is hoe ik het wilde. Dus ik heb er lang over nagedacht en het aangepast naar iets waarvan ik vind dat het stukken beter bij mij past.
