17.11.2015
Voel je je wel eens beperkt?
Ja, op verschillende manieren. Allereerst lichamelijk. Als je naar mij kijkt dan zie je in principe een normaal goed functionerende persoon. Maar als je naar me kijkt zoals een dokter naar me kijkt dan valt er misschien een dingetje op. Ik ben erg lening en hoewel dat soms best wel handig kan zijn is dat niet helemaal ‘goed’. Ik ben hypermobiel dit zorgt voor flexibele gewrichten maar ook soms voor pijn. Eigenlijk zorgt het in het algemeen voor meer pijn dan profijt. In de ochtend heb ik soms moeite met opstaan. Ik heb altijd moeite met opstaan, maar soms doet alles dan dus gewoon pijn en zit het vast. Soms houd ik mijn tas of jas te lang met dezelfde arm vast en dan heb ik de rest van de dag een zere schouder. Het is alleen lastig te peilen, soms kan ik iets maar 10 minuten vast houden soms kan het wel een half uur. En soms ‘kan’ ik ineens een hele dag alles doen wat ik wil zonder problemen. Het is best lastig en ik hoop vaak maar dat de goede dagen samen gaan met de dagen waarop ik leuke dingen plan. Helaas is meer dan eens mijn leuke dag verpest door een misselijkmakende pijn in mijn nek en schouders.
Daarnaast voel ik me ook op dagelijkse basis in sommige andere dingen beperkt. Wanneer ik in de supermarkt sta en iets (vaak de gezondere dingen) toch maar terug leg omdat het niet een goed idee is voor mijn bankrekening. Maar ook wanneer ik andere belangrijke dingen niet doe omdat het geld kost. Zo ben ik nogal bang voor mijn eigen risico rekeningen voor tandartsen, ziekenhuizen en andere zorg. Omdat veel dingen niet vergoed worden besluit ik toch om het maar niet te doen omdat ik liever niet het idee krijg failliet te gaan. Hetzelfde geld voor opleidingen en cursussen. Als student heb je te weinig inkomen van je studiefinanciering lening om van rond te komen. En zonder lening en problemen je studie afronden en je droom baan vinden is ook maar een sprookjesverhaal dat bij weinigen echt werkelijkheid word. Ik zou graag een cursus of opleiding volgen maar omdat dit gewoon teveel geld kost zal ik er op het moment toch niet snel voor gaan. En ook op het gebied van werken voel ik me beperkt. Ik zou graag iets gaan doen waar ik me beter door voel aan het eind van de dag. Iets waar ik energie uithaal. Helaas liggen banen niet voor het uitkiezen en zijn de dingen die mij aanspreken juist banen voor vrijwilligers. Wat ik graag zou willen doen maar dus niet kan vanwege het ontbreken aan inkomen.
Hoe meer ik hier over na denk hoe beperkter ik me voel. Eigenlijk beperk ik vooral mezelf. Maar dan wel constant met het idee van geld in gedachten. En dat vind ik jammer ik zou graag mezelf verbeteren en anderen helpen. Maar het voelt vaak alsof dat niet kan..
Eén reactie