vakantie

Wat is je duurste kledingstuk?

Zonder twijfel deze schoenen.

Dit zijn mijn New Rock laarzen en daar heb ik 199.99 euro voor betaald. Verder heb ik geen enkel kledingstuk boven de 80 euro en eigenlijk zelfs nauwelijks iets boven de 50 euro. Want ik houd mij al jaren aan mijn afspraak met mijzelf dat ik geen kleding koop boven de 50 euro, inclusief jassen en schoenen.

Deze laarzen waren dan ook een extreem speciale aankoop. Het was in 2008 en ik was op vakantie met mijn ouders in het vakantiepark van safaripark Beekse Bergen. We gingen een dag winkelen en toen liep ik in een vrij normale schoenenzaak ineens tegen deze laarzen aan. Ik was al op de hoogte van het feit dat ze bestonden, maar vanwege de prijs en de moeilijke verkrijgbaarheid had mijn 15 jarige ik al besloten dat dat een droom om nooit te vervullen zou worden.

Tot ik er dus ineens tegenover stond. Dit waren voor mij dé schoenen. Ik was (en ben) ontzettend kieskeurig qua schoenen. Ik wil perse dat ze ‘iets’ hebben. Wat dat ‘iets’ is kan ik niet uitleggen, maar deze hebben het. Ik had net mijn kleedgeld voor de komende maanden gekregen zodat ik wat leuks kon kopen op vakantie. Ik had 200 euro gekregen en daarmee kocht ik dus in één keer deze schoenen. En kon daarmee een hele tijd niks anders meer kopen.

Mijn moeder probeerde het nog uit mijn hoofd te praten en daarom kocht ik ze niet meteen, maar moesten we later terug omdat ik veel te veel spijt had dat ik ze niet kocht. Dus de laatste dag van de vakantie gingen we terug naar de winkel en werd ik super gelukkig met mijn nieuwe schoenen. Ik ging er nog net niet mee slapen maar het scheelde niet veel. Vanaf dat moment heb ik echt jaren alleen maar op deze schoenen gelopen.

Ik kreeg er zoals je misschien wel verwacht een heleboel reacties op. De eerste dag op school was ik z’n beetje het middelpunt van het gesprek. Of niet ik, maar mijn schoenen. Eigenlijk heb ik achteraf geen idee wat mensen er echt van vonden, dat maakte me weinig uit, maar ik heb echt veel gesprekken gehad over deze schoenen. Van normale gesprekken en vragen zoals: ‘Waarom draag je dat?’ en ‘Hoeveel weegt dat wel niet?’ tot vreemde verzoeken om een kleine schop te geven om te zien of dat metaal aan de voorkant echt pijn zou doen.. Ja, echt. Echt metaal, echte pijn. Rare mensen. Maar al met al best heel vermakelijk.

Waarom ik ze droeg? Nou eigenlijk vooral omdat ik ze super stoer vond en ik me een echte baas voelde als ik er op liep. (Ik mis hier die emoticon met de zonnebril.)

Wat ze wogen? Geen idee, maar best veel. Toen ik na een paar jaar weer eens andere schoenen aan trok merkte ik pas hoeveel eigenlijk. Lopen ging zo ontzettend veel gemakkelijker, vooral traplopen hahaa! Maar ik heb dat nooit als vervelend ervaren en er in het begin ook geen last van gehad, al kan ik dat bijna niet geloven want als ik ze nu soms pak om ze te verplaatsen is wat ik standaard denk: ‘Daamn zware shit!’

Maar echt, ze lopen als wolkjes! 😉

Helaas zijn ze nu echt wel een beetje kapot en draag ik ze eigenlijk nooit meer. Toch zal ik deze schoenen waarschijnlijk nooit weggooien.