Maandoverzicht – Oktober 2017

Hahaa.. Ik begin aan dit maandoverzicht terwijl die van vorige maand nog niet online staat. Grote oepsie.. Hij is wel een soort van klaar, ik moet alleen de uiteindelijke foto’s nog bewerken en invoegen. Het minst leuke klusje. Tegen de tijd dat je dit leest staat hij gelukkig al wel online.

Maar weer een nieuwe maand dus. Tijd gaat echt veel te snel hoor..

Deze maand deed ik niet veel bijzonders, maar ik startte wel een nieuwe hobby waar ik druk mee was. Ik hoop dat jullie het net zo leuk vinden als ik, al zet ik daar zeker twijfels bij.

Ik lag vaak op de bank met Scarlett omdat ik na werk altijd te moe ben om nog op te staan van de bank.

Ik spotte een indringer in mijn plant! Groeit er zomaar een paddenstoel..

Ik vond Scarlett haar verzamelplek. Wow haha. Een berg speelgoed, maar ook een aansteker, een puntenslijper en zelfs een dode vlinder..

Een van de vervelendste dingen die kunnen gebeuren op werk.

Dit is een papierpers en soms zitten de touwen waarmee je het vastmaakt niet helemaal goed. Dan knoop je dus alles netjes vast en dan ineens blijkt er toch nog een kilometer extra touw ergens verstopt te zitten. Mega irritant dit, want dan moet je dus alles eruit halen en er weer opnieuw indoen. En hopen dat het niet weer gebeurd.

Wel een leuk apparaat verder, ik vind het tof hoe hij makkelijk sterkte dozen plat drukt.

Simpel eten. Ik had een stukje zalm in bladerdeeg in de vorm van een visje. Grappig en ook lekker.

Ik lag meer op de bank met Scarlett. ♡

Hahahaa ik vind dit zo een leuke foto! Super charmant ook.

Ze wil geen knuffels.. 🙁

De hemel ♡

Ik maakte een foto om te zien of ik deze schoenen leuk vond..

Zelfde voor deze tas.

Ik weet het niet.. Ze zijn het beide net niet helemaal. Vooral omdat het goud is denk ik, maar misschien ben ik ook te moeilijk met tassen en schoenen..

De parkeerskilz van PostNL zijn altijd bewonderenswaardig.

De hand die ik er op het moment van deze foto het liefst had willen afhakken. Een dag eerder al begon ik wat jeuk te krijgen op mijn knieen en ellebogen. Dat vond ik vrij gek, maar niet meteen alarmerend.

Een dag later jeukten ineens ook mijn enkels/voeten en mijn handen. En niet z’n beetje ook. Nog heel even probeerde ik te geloven dat het wel weg zou gaan, maar na enkele uren kon ik het al niet meer aan. De jeuk was zo vreselijk intens dat ik niks anders kon dan er aan zitten. En vooral deze hand, ik werd er werkelijk gestoord van. Het jeukte zo ontzettend erg dat ik uiteindelijk op mijn hand zat te bijten omdat die pijn beter was dan de jeuk.

Dus ik belde de dokter. Half in tranen en paniek omdat ik het echt niet meer aankon. Gelukkig kon ik diezelfde dag nog langskomen en de dokter had al snel door wat er aan de hand was. Netelroos. En dat jeukt dus heel erg. Heeeeeeel erg! Ik kan best wat hebben, maar jeuk is zoveel erger dan pijn eigenlijk.. Het voelde echt alsof ik langzaam mijn verstand aan het verliezen was. Jeuk overheerst echt alles..

Ik was dan ook extreem opgelucht toen de medicijnen die ik van de dokter gekregen had vrij snel werkten. Al na een paar uur werd het minder en tegen de avond was het zelfs bijna opgehouden.

Drama joh. Beter blijft het weg..

Die nieuwe hobby dus..

Nu denk je vast dat ik alsnog een beetje gek geworden ben, maar ik heb dus nieuwe huisdieren. En ik ben er super gelukkig mee.

Het begon allemaal een tijd geleden toen ik doelloos rondzwierf in de duistere krochten van Youtube. Ik kwam ineens iets over mieren tegen en via daar kwam ik het kanaal Antscanada tegen. De rest van de dag heb ik op dat kanaal rondgehangen en duizenden dingen geleerd over mieren.

Zo fascinerend! Zodra mijn vriend thuiskwam liet ik het ook aan hem zien en na een tijdje was hij met mij eens dat mieren inderdaad supercool waren.

Een tijd lang heb ik nog meer erover gelezen, geleerd en gezien en toen ging ik opzoek naar eigen mieren. Uiteindelijk vond ik iemand die een paar kolonieen met toebehoren aanbood en nu zijn we hier. Ik heb mieren.

Deze die je hier ziet zijn van het soort Messor Barbarus.

Er zitten twee mieren in het bakje, de rest zijn zaden voor het voedsel. De andere mieren hebben zich verstopt.

Weer een ik-wilde-een-foto-maken-maar-stond-nog-op-selfie-stand-foto.

Het lijkt alsof dit type foto er beter uit komt dan de opzettelijke selfie..

En deze foto wilde ik maken.

Iemand pikte mijn nog onuitgevoerde idee.. Dit is precies mijn auto, maar dus niet echt mijn auto, en met precies diezelfde pootjes stickers erop die ik ook heb, maar dan alleen nog niet opgeplakt.

Nu weet ik in elk geval vast hoe het eruit gaat zien.

En ik gaf de auto’s snorretjes om hun identiteit te beschermen.

Met één van de mieren koninginnen die ik kreeg ging het niet zo goed. Dus ik liet haar verhuizen. Dat zag er zo uit.

Mijn andere mieren, Formica Sanguinea’s.

Dit zijn slavenhouders. Ze hebben een paar werksters van een andere soort erbij genomen en die laten ze voor hun werken terwijl ze zelf ultra lui doen en op stenen chillen.

Bijzonder!

Scarlett stal mijn nieuwe kleedje ook. Kan het haar ook niet kwalijk nemen als ze zo lief doet.

En veel meer deed ik niet deze maand.

Bedankt voor het lezen! ♡

Byee!