Een tijdje terug vertelde ik jullie wat over hoe ik het bloggen vind en vandaag vond ik het wel weer tijd voor een update. Deze maand is het namelijk alweer acht maanden geleden dat ik mijn blog gestart ben. En eigenlijk lijkt het alsof ik het al veel langer doe. Ik kan me serieus nauwelijks voorstellen dat ik voor die tijd niet dagelijks schreef, maar ergens kan ik mij ook weer niet voorstellen dat ik alweer zo veel vragen beantwoord heb! Ik heb ook al enkele keren de vraag gehad of ik het niet vervelend vond om elke dag een stukje te schrijven, anderen waren verbaasd dat ik écht elke dag iets schreef. Maar ik vind dat totaal niet vervelend en moeilijk is het ook niet echt. Heel soms is het lastig als ik weet dat ik echt een hele drukke dag heb waarin ik laat thuis ben. Meestal probeer ik de vraag dan in de ochtend te beantwoorden, maar soms kan dat niet omdat de vraag over de dag gaat. Dan is het nog wel eens lastig, maar tot zo ver is het nog niet voorgekomen dat het echt moeilijk werd.
Ik realiseer mij vaak dat elke dag een stukje online zetten voor mij eigenlijk veel makkelijker is dan voor de meeste andere bloggers. Ik heb elke dag een vraag om te beantwoorden, anderen verzinnen elke dag een eigen onderwerp. Dat lijkt mij een stuk lastiger. Hoewel ik het fijn vind als bloggers veel schrijven zou ik dat zelf niet kunnen, door mijn dagelijkse bezigheden zou het mij niet lukken vaker dan één of twee maal per week iets online te zetten. Ik heb wel eens weken dat er een stuk meer online komt, maar daar gaan vaak ook weken aan vooraf waarin er geen extra artikelen online komen. Die artikelen maak ik dan een beetje tussendoor, maar ik heb niet standaard elke week iets helemaal klaarstaan. Maar daarom ben ik eigenlijk zo blij met de vragen. Niet alle vragen zijn leuk of interessant, maar ook een heleboel wel en ze geven me inspiratie om over dingen te schrijven waar ik anders misschien nooit aan gedacht had over te schrijven. En dat levert dan soms weer leuke stukjes op. Het leukste vind ik dat ik een vraag soms start met in gedachten een antwoord van slechts één zin, maar wanneer ik dan begin te schrijven er ineens een verhaal van 1500 woorden staat. Andersom gebeurd helaas ook wel eens maar soms klopt mijn stemming op het moment gewoon niet helemaal met de vraag en komt er dan toch nog een ander, vaak korter, verhaal dan verwacht.
Ik vind het heerlijk om mij aan het eind van de dag even ‘apart’ te zetten om iets te typen. Want dat moet van het boek (en mijn perfectionisme). Maar het geeft wel rust om even lekker te zitten, te typen en even na te denken over dingen.
Bloggen heeft mij ondertussen ook veel geleerd over wat ik wil en leuk vind. De afgelopen jaren heb ik veel beroepskeuzes overwogen, maar heb nooit iets gevonden wat echt 100% bij mij paste. En ik denk dat ik dat nu wel weet. Ik zou weer willen doen wat ik als allereerste ik mijn leven ooit wilde doen, schrijven. Lange tijd heeft dit niet mijn prioriteit gehad en ik had ook geen idee hoe ik daar een baan van kon maken. Nu weet ik dat misschien wel. Door te schrijven voor mijn site werk ik aan mijn algehele schrijf kwaliteiten en vergroot op die manier hopelijk mijn kans om een goed boek te schrijven, wat ik dus echt wil. Al zou het ook leuk zijn om te kunnen leven van mijn blog, maar dat is niet mijn doel eigenlijk. Het lijkt mij oprecht veel te vermoeiend om een ‘grote’ blogger te zijn en te moeten voldoen aan zoveel eisen om je bezoekers en contractanten tevreden te houden.
Maar natuurlijk vind ik het wel heel leuk om mijn blog te zien groeien, een tijdje terug kwam mijn eerste artikel in samenwerking uit en daar ben ik stiekem natuurlijk wel een beetje trots op. Dit was niet waarvoor ik mijn blog gestart was en ik had het dan ook totaal niet aan zien komen. Ik was er natuurlijk wel ontzettend blij mee, nadat ik een kleine 10 minuten verbaasd naar het scherm had zitten staren deed ik er nog eens 10 minuten over om mijn vriend in halve zinnen te vertellen wat er op het scherm stond. Ik kon het gewoon niet geloven.
De samenwerking heeft ervoor gezorgd dat ik het ineens een stuk serieuzer ging nemen. Vooral qua achtergrond informatie, ineens was het handig om te weten hoe bepaalde dingen in zijn werk gaan en de bijbehorende informatie op te gaan zoeken. En dat bleek ik super interessant te vinden. De onderzoeker in mij kwam helemaal naar boven en in plaats van stukjes te schrijven voor jullie heb ik ook uren op de bank gelegen terwijl ik moeilijke tekst las over 1001 onderwerpen die misschien van pas zouden kunnen komen. Dankzij die nuttig verspilde uren kan ik nu gesprekken voeren over internet dingen die niet iedereen in een gezelschap kan volgen en ook daar was ik stiekem even trots op. J
Het voelt een beetje alsof ik in de richting kom van mijn passie. Datgene wat ik echt wil doen, waarvan ik nog niet precies weet wat het zal worden maar wat hopelijk met letters te maken zal hebben.
Nu we het over letters hebben, er zijn ook nog cijfers. Want uiteindelijk is dat wat iedereen het liefste wil weten. ‘Maar hoeveel mensen kijken er dan op jou site?’ is een vraag die mij misschien nog het meeste gesteld word. Nou elke maand een beetje meer, maar deze maand zijn het er tot zo ver 350. Als je mij dat had verteld op de dag dat ik begon had ik dat nooit kunnen geloven. 350 is misschien niet extreem veel, maar toch wel meer dan ik verwacht had. Vooral omdat ik niet ontzettend veel doe om mijzelf te promoten. Zo heb ik het heel lang niet aan mensen verteld en doe ik weinig tot geen social media om mijn site te promoten en gebruik ik ook nog geen plugins om mijn zoekbaarheid te verbeteren. Ik heb liever dat de lezers die ik heb langzaam en op een natuurlijke manier komen dan dat ze komen omdat mijn linkje 100 keer voorbij komt op Facebook. Van die bezoekers is trouwens 40% een vaste lezer, ‘returning visitor’ volgens Google analytics. En dat is helemaal meer dan ik verwacht had.
En om nog even terug te komen op wat ik in #1 van deze serie schreef. Ik ben nog steeds heel blij met mijn host Robohost. Ik was bang dat ik ondertussen al veel meer ruimte gebruikt had en misschien te kort zou komen, maar dat is totaal niet het geval. Ik heb nu 3% van mijn discruimte in gebruik.
Ik schreef ook over het niet inplannen van artikelen, dat doe ik nu wel. Ik weet niet of ik er trots op ben, maar het is in elk geval wel een stuk makkelijker. De ‘Elke dag een vraag’ serie zal ik overigens nooit inplannen, de vragen beantwoord ik nog steeds in het uur voorafgaand aan het plaatsen.
Ik ben nu wel meer bezig met het maken van foto’s, vooral voor bij reviews. Heeft zeker toegevoegde waarde en ik leer wat meer over foto’s en het bewerken ervan. Altijd goed.
Ik werk nog steeds veel op mijn telefoon, maar toch iets meer op de laptop ondertussen. Al moet ik wel zeggen dat ik vaak de laptop dingen allemaal in één keer doe en dan de rest van de week weer lekker verder ga op telefoon.
Ik heb ook nog steeds genoeg inspiratie, alleen wel te weinig tijd. En ik vind het nog steeds verademend om te schrijven.
En ik denk dat dat ongeveer alles is wat ik wilde vertellen over mijn blog tot zo ver.
Oh, en stiekem ben ik nu natuurlijk wel een beetje benieuwd wie al die bezoekers zijn, dus voel je vrij om een reactie achter te laten! J
Bedankt voor het lezen! ♡
Byee
350??
Wauw wat veel!!
Wat een mooi artikel en veel!!!
Ga zo door!!!