Alcohol, uitgaan & dates. Deel 3

Ik heb een aantal artikelen gemaakt die allemaal toevallig een beetje bij elkaar passen en daarom heb ik besloten er een serie van te maken van in totaal drie artikelen. Dit is de derde en laatste en hier wil ik het graag gaan hebben over het op iemand afstappen voor een date. En de keren dat dat ineens bij mij gebeurde. Met extra veel plaatjes dit keer!
Fun Fact: Er zijn echt veel plaatjes over dit onderwerp! 😉

Lees deel 1 over alcohol hier.

Lees deel 2 over uitgaan hier.

 

In mijn vorige verhaaltje schreef ik over uitgaan en dierlijke instincten bij mensen, mijn gebrek daaraan en verbazing erover. Ik wil er nu even verder op in gaan. Want ik loop hier echt al jaren tegen aan en ik zou nu wel graag wat advies willen.

Artikel - Dates 5

Zoals jullie ondertussen waarschijnlijk wel weten heb ik sinds mijn 14e een relatie. Dat veroorzaakt soms lastige punten. Niet in de relatie, maar wel in de omgang met andere mensen. In mijn vorige blog nam ik het voorbeeld van uit gaan. Maar dit gebeurd eigenlijk nog vaker in het dagelijkse leven.

Laatst bijvoorbeeld, ik ging na werk nog even naar de supermarkt. Nadat ik alles had liep ik weer naar buiten en liep bijna tegen een jongen aan die daar nogal onhandig stond met zijn fiets en sigaret. Hij keek me een beetje twijfelend aan en besloot toen toch maar te vragen: ‘Heb jij misschien een vuurtje voor me?’ Ik rook eigenlijk niet meer maar ik had toevallig wel een aansteker bij me. Dus die gaf ik hem. Hij bedankte me en vroeg of ik ook een sigaret wilde. Eigenlijk drukte hij hem al in mijn hand voor ik kon antwoorden. Maar ik vond het prima. Dus ik bleef even bij hem staan om de sigaret op te roken. Hij begon tegen me te praten, en aardig als ik ben zei ik ook maar wat terug. Hoewel ik over het algemeen vaak niet zo sta te wachten op van die oppervlakkige noodgedwongen gesprekken met vreemden en er liever gewoon eerlijk voor uit kom dat ik het scherm van mijn telefoon bijna altijd interessanter vind dan de mensen om mij heen maakte ik maar een uitzondering. Ik reageerde beleefd en praatte een beetje met hem mee. Hij vroeg waar ik vandaag vandaan kwam waarop ik antwoordde dat ik net vrij was van werk en naar huis ging nu. Ik twijfelde hier op dit punt nog of ik hem zou vertellen dat ik naar huis ging naar mijn vriend. Maar dat deed ik niet want waarom zou ik dat meteen moeten vertellen..? Hij vroeg waar ik werkte en ik noemde de naam van de winkel. Waarop hij natuurlijk besloot om ineens voor mijn neus te staan een paar dagen later om me mee uit te vragen.. En ik stond daar niet wetende wat ik moest zeggen. Ik baalde zo van mezelf dat ik niet meteen aangaf al lang een vriend te hebben en er verder niks mee te bedoelen. Het werd enorm ongemakkelijk toen ik maar heel snel besloot te vertellen dat ik een vriend heb en blijkbaar onbedoeld helemaal het verkeerde signaal afgegeven heb. Uiteindelijk ging hij weer weg en ik kon wel janken. Enorm opgejaagd en gestrest vervolgde ik mijn werkdag en piekerde ik nog dagen over de situatie.

Soms heb ik echt het idee dat dit nodig is hoor!

Soms heb ik echt het idee dat dit nodig is hoor!

Waarom kan ik niet gewoon een gesprek hebben met een man zonder dat hij meteen besluit dat ik er meer mee bedoel dan gewoon een gesprek tussen twee vreemden, waar ik eigenlijk in eerste instantie niet eens zin in had? Waarom? En dan moet ik iemand ook nog afwijzen! Ik vind dat zo rot om te doen! En zeker in dit geval op werk maakte dat het ontzettend ongemakkelijk. Dit gaat altijd al zo bij het uitgaan. Vooral daarom ga ik niet uit. Maar omdat ik dat niet doe is het ineens maar oké om op mijn werk op te duiken waar ik in verband met klanten ook nog professioneel moet reageren..? Niet naar mijn idee. Ik had graag willen zeggen waar het op stond en bij hem weg willen lopen. Maar dat kon op dat moment niet omdat verantwoordelijk was voor de hele winkel. Lastige situatie!

Eens eerder heb ik dit op werk gehad met een man. Hij werkte in de bouw en toevallig waren ze iets aan het bouwen voor de winkel waar ik werkte. Ik die tijd rookte ik nog en stond ik af en toe buiten een sigaretje te roken. Hij kwam dan bij me staan en we praatten wat over normale dingen. Uiteindelijk kreeg ik zijn nummer voor als er iets aan de hand zou zijn met de werkzaamheden. En uiteindelijk was dat ook zo en deed ik hem een bericht om hem daarover in te lichten. Hij stelde het ontzettend op prijs en hij had het probleem snel verholpen. Er ontstond alleen vrijwel meteen een nieuw probleem. Hij had mijn telefoon nummer nu.. En al snel kreeg ik berichtjes. Welterusten voor het slapen gaan. Goedemorgen als ik wakker werd. Hij vroeg hoe mijn dag geweest was en hoe ik me voelde. Niet meteen heel raar misschien. Maar ik vond het een beetje ongepast. Zulke dingen besprak ik wel met mijn vriend. Niet iemand die ik vaag kende. Ik had er een raar gevoel bij en dat bleek toch te kloppen. Hoewel ik nooit echt op zijn berichten in ging kreeg ik al snel ook andere berichtjes. Dat het jammer was dat ik nu al zo vast in een relatie zat. En dat hij het zo jammer vond dat hij niet 20 jaar jonger was. Maar ook de problemen over zijn gezin werden ongevraagd met me gedeeld. Hier was en ben ik totaal niet oké mee en ik vind dat hoogst ongepast.

Waarom ik hem dan niet gewoon blokkeer word me vaak gevraagd. Iemand blokkeren doe je  naar mijn idee uit onmacht. En dat is niet het geval. Het stoort me soms wel, maar ik sta er boven. Daarnaast wil ik mezelf niet oncomfortabel maken met het idee dat ik iedereen die ik zou moeten blokkeren, ineens tegen zou komen en dat ik dan mag uitleggen waarom ik z’n bitch was die iemand maar gewoon blokkeert als ze niet wil praten. Nee dankje, hij moet zelf maar inzien hoe dom hij bezig was. Besteed je aandacht aan je gezin in plaats iemand die je nauwelijks kent.
En zo gaat het dat ik eens in de zoveel tijd een berichtje van hem krijg waarop ik eens in de zoveel tijd doe alsof ik dat niet gelezen heb.

Artikel - Dates 2

Ik heb dit nooit echt gesnapt. Waarom gebeurd dit telkens. Dit zijn slechts twee voorbeelden uit de tientallen die ik had kunnen noemen. Als reden word dan gegeven dat ik ‘iets’ heb. Wat dat ‘iets’ dan is hebben ze me tot zo ver nog nooit kunnen uitleggen. Ik doe gewoon aardig. Meer niet. Zijn andere vrouwen dan allemaal enorme bitches die je meteen een klap in je gezicht geven als je hallo zegt?

Maar het zijn niet eens alleen vreemden. Ook bekenden hebben gedacht zomaar op me af te kunnen stappen zelfs al wisten ze dat ik een vriend heb en toen ook al had. Het aller ergste is nog dat dit vooral zijn bekenden waren. Niet eens mensen die ik echt kende, maar die eens op een feest van mijn vriend kwamen, mij ontmoetten en besloten dat ik ‘iets’ had. Dat je dat denkt is een ding. Maar dat je ernaar handelt gaat toch veel te ver?!

Artikel - Dates 1

Dit is toch wel hoe het voelt..

Daarnaast werd ook ik in een positie gezet waar ik helemaal niet in wilde zitten en voelde ik me enorm lullig tegenover mijn vriend ook al had ik niks fout gedaan. Gelukkig spreken we deze mensen nu nooit meer. Als ik ze nog tegen kom zal ik gewoon normaal doen, want zo ben ik. Slecht in boos overkomen en sociaal vaardig en volwassen genoeg om niet stom te doen. Maar weet als je dit lees en je bent een van die ‘vrienden’, ik walg van je en kots je uit.

In verband met privacy ga ik hierover verder niet in detail. Zelfs zo volwassen ben ik dan weer!

Artikel - Dates 4

Maar dit is niet alleen een probleem bij mij als iemand in een relatie kwam ik achter. Een tijdje terug las ik een heel leuk artikel van Jacky op Lilyrose. Eigenlijk hetzelfde idee, met andere ervaringen maar dan uit het perspectief van iemand die single is. Deze hele blog is trouwens leuk. Zeker een van mijn favoriete blogs!

Maar nu vraag ik me uiteindelijk af. Hoe kan dit? Hebben anderen dit ook? Hoe reageer je daar dan op? Ligt het gewoon aan mij? Moet ik gewoon een vuilnis zak aantrekken en me verstoppen in huis?!

Tell me!

Please!

Bedankt voor het lezen!

Byee

Byalien

5 reacties

  1. Ik heb altijd als ik bij Iduna achter de bar of bij de garderobe sta. De meest vunzige openingszinnen worden naar me toe gegooid. En als ze vragen of ik al een vriend heb en eerlijk nee zeg, krijg ik standaard te horen:

    “hoe kan zo’n mooi meisje als jij nog geen vriend hebben?” of
    “Dan moet ik daar maar verandering in brengen”

    Mannen… Hou je vunzige praatjes en wanhopige versierpogingen gewoon voor je, het is sneu :’)

    • Ooh jaa vreselijk! Ook dan kun je beter gewoon maar snel zeggen dat je een vriend hebt haha. Helaas ben je er dan ook nog niet altijd van af..
      Maar ik hoor dus wel eens dat het nog werkt ook.. Dat is het aller ergste nog wel eigenlijk!

Laat een antwoord achter aan Byalien Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.