29.8.2016 – Ga je graag stappen?

29.8.2016

Ga je graag stappen?

Haha nee ab-so-luut niet.

Ik geloof dat dit altijd al een moeilijk puntje bij mij geweest is. Vooral tijdens mijn tienerjaren. Toen vond ik het wel iets leuker hoor. Alleen ik ben echt nooit een fan geweest van cafés en gemiddelde feestjes. Toch wilde ik vaak wel mee met vrienden omdat alleen thuis zitten minstens net zo saai was. Het was ook niet dat ik het echt niet naar mijn zin had, maar ik voelde mij ook niet erg op mijn gemak terwijl ik of op mijn barkruk zat of aan mijn zere arm getrokken werd door vriendinnen omdat ik Moest dansen.

En dan hebben we het nog niet gehad over het aller ergste. Een gemiddelde kroeg/disco inlopen voelt voor mij namelijk hetzelfde als met de woorden ‘Single zoekt seks’ op mijn voorhoofd rondlopen. De een na de andere slijmbal komt even peilen hoe vrijgezellig ik ben om vervolgens te doen alsof ik onzichtbaar ben zodra ze erachter komen dat ik een relatie heb. Je kan zeggen dat ik niet gezellig ben, maar serieus zulk gedrag is toch ook niet gezellig? En zo eindig ik dus vaak weer chagrijnig op mijn barkruk tot het cirkeltje zich weer herhaald.

Het klinkt nu allemaal wel heel dramatisch. Dat viel ook wel weer meer mee want uiteindelijk was ik zelf toch degene die koos om mee te gaan. Maar ik wil toch eerlijk zeggen dat de meeste stap avonden niet gingen zoals ik hoopte.

Heb je het over festivals dan wordt het heel anders. Daar voel ik mij namelijk een heel stuk meer op mijn gemak. Daar heb je geen barkrukken, dus dat scheelt al iets. Ook heb je daar geen vrienden die willen dat je danst, want die vrienden ben je ergens halverwege kwijt geraakt of ze zijn te dronken om te bedenken dat ik zou moeten dansen. Helemaal top. Op festivals heb ik dan ook echt de tijd van mijn leven gehad. Alles lijkt daar te kunnen. En als je het niet kan of als je het niet wilt loop je gewoon weg. Doeii! En niemand die dat een probleem vind.

Toch heb ik ook dat al tijden niet meer gedaan. Vooral vanwege het financiële aspect van festivals. Ze zijn zeer prijzig. Vooral wanneer je ze goed wilt doen. Lees: weekendticket, kampeerspullen, levensmiddelen enzo. Ik zit namelijk liever weer niet zonder voorbereiding op een festival. Maar ik heb echt geweldige tijden gehad op de festivals waar ik als jonge tiener heen mocht. En ik ben mijn ouders nog steeds enorm dankbaar dat ze mij daarheen hebben laten gaan. Ondanks dat ik weet dat ze dat liever niet gedaan hadden.

Mijn doel is om de aankomende jaren nog naar enkele festivals te gaan. Zo heb ik sinds dit jaar besloten dat ik volgend jaar écht naar het Psy-Fi festival hier in Leeuwarden moet. Na de foto’s gezien te hebben baal ik stevig dat ik niet toch gewoon ging. Ze hadden dit jaar zelfs speciale dagkaarten voor mensen uit Leeuwarden! Maar ik moest weer zo nodig andere dingen doen dat weekend.

En ik zou nog eens weer naar een metal of hard rock festival willen, zoals vroeger dus. De muziek trekt mij nu minder aan, maar ik merkte dat toen ik door de stad liep terwijl het festival Into the Grave vorige maand in Leeuwarden binnenstad afspeelde. Ik echt weer dat euforische, geweldige festival gevoel kreeg van vroegah. Ja, daar had ik echt wel bij willen zijn achteraf. Vooral toen ik hoorde dat er nog een vervangende band geregeld was en dat dat toevallig één van mijn favoriete bands van vroeger was, Korpiklaani. Maar ik had dus geen kaartje en mocht niet live meegenieten. Maar dat gevoel wil ik toch nog echt een keer mét kaartje meemaken. En op de planning staat dus ook nog een optreden van één van mijn oude favoriete bands. Welke en waar weet ik nog niet, maar mocht er één hier een beetje in de buurt spelen dan wil ik daar toch wel graag heen.

Maar alles wat onder echt ‘stappen’ valt hoop ik nooit meer mee te maken. In een binnenstad van de ene kroeg naar het andere café enzo. Ik heb hier echt nooit de lol van ingezien. Het is gewoon de live versie van Tinder.

Grappig feitje. Ik probeerde het altijd zo te spelen dat als ik toch in een uitgaans-gelegenheid belandde, wat nogal eens gebeurde omdat mijn vriend toen nog werkzaam was op dat gebied. Ik mijzelf promoveerde tot vrijwilliger. Lees: bekers en andere troep opruimen totdat de juiste persoon dat zag en blij met mij was zodat ik officieel toestemming ervoor kreeg. Hierdoor kreeg ik niet alleen regelmatig gratis drankjes en eten als beloning, maar leerde ik ook juist die mensen kennen die geen Tinder bij-bedoelingen hadden. Met een beetje geluk mocht ik zelfs met de bands omhangen of boodschappen voor ze doen. Of andere ‘belangrijke’ klusjes.

Leukste wat ik ooit deed hierdoor? Backstage met rapper Steen chillen. Ik heb niet zoveel met de muziek van deze man, maar het was toch wel echt heel leuk om hem te leren kennen. Helaas kon ik geen biertje met hem drinken, wat hij wel graag wilde, want ik was de Bob. Gelukkig was ik mijzelf trouw, op de terugweg werd ik namelijk voor de eerste (en enige keer tot zo ver) gecontroleerd op alcohol gebruik tijdens het rijden door de politie!

Edit: Ik dacht dat ik de foto die die avond gemaakt was kwijt was. Tot mijn grote vreugde blijkt dat niet zo te zijn!
Dus bij deze alsnog de foto toegevoegd van mij en rapper Steen.