23.3.2017
Heb je ooit iets gejat?
Ja, maar niet met opzet.
Ik was eens in een kringloop winkel en vond een heel klein bedeltje. Ik wilde alleen graag nog verder kijken en het bedeltje was te klein voor in mijn mandje. Daarom deed ik het in mijn zak om mijn hand vrij te hebben met de intentie om natuurlijk alsnog te betalen. Later bij de kassa zette ik mijn volle mandje bij de kassa en vergat natuurlijk het bedeltje. Daar kwam ik alleen thuis pas achter. Ik voelde mij er enorm schuldig over en droeg het niet totdat ik een week later weer bij de kringloopwinkel was. Daar vertelde ik dat ik het per ongeluk meegenomen had en dat ik het graag alsnog wilde betalen. De man bij de kassa vond het wel lief dat ik mij zo druk gemaakt had om zo iets kleins en waardeerde mijn eerlijkheid. Daarom mocht ik het bedeltje alsnog met toestemming in mijn zak steken zonder te betalen.
Bewijst maar weer dat eerlijkheid loont.
Ook is stelen gewoon iets wat ik zelf niet zou willen doen. Zeker na later zelf bestolen te zijn leerde ik wat de gevolgen daarvan kunnen zijn en dat zou ik niemand aan willen doen. Ook voor winkels kan het gevolgen hebben wanneer je iets steelt. Sommige winkels hebben zelfs rekening gehouden met een X aantal diefstallen per jaar en berekenen dat door in de prijs. Ze moeten wel. Omdat de winstmarge op sommige producten zo laag is lijden ze enorme verliezen wanneer z’n product gestolen wordt. En er wordt een hoop gejat overal. Ik heb een tijd in een supermarkt gewerkt en alleen van het aantal betrapte dieven stond ik verbaasd te kijken. En ik weet zeker dat een veel groter aantal dieven niet betrapt wordt. Uiteraard willen winkels niet failliet gaan en zijn dus bijna wel verplicht om dit verlies door te berekenen. Gewoon niet stelen dus. Ik ben van mening dat uiteindelijk iedereen daar beter van zou worden.
Toevallig genoeg denk ik gisteren zelfs nog iemand betrapt te hebben op het stelen van iets. In de Kruidvat liep er de hele tijd een vrouw heen en weer met een klein item in haar handen. Op de een of andere manier vond ik haar opvallend. Mijn oog viel de hele tijd op het item wat ze krampachtig vasthield. Later toen ik in de rij voor de kassa stond te wachten liep de vrouw snel langs mij, langs de kassa en vervolgens snel naar buiten. Ik kon niet anders dan denken dat ze het item onder haar jas verstopt had en ermee naar buiten was gelopen. Toch wist ik het niet zeker genoeg en heb er geen melding van gemaakt. Nu achteraf voelt dat dubbel. Op de een of andere manier zegt mijn gevoel dat ik toch gelijk had, van alle klanten die op dat moment in de winkel waren is deze vrouw namelijk de enigste die ik mij kan herinneren. Ik ben enorm slecht met gezichten, maar ik zou haar zo uit honderd mensen kunnen aanwijzen. Zo opvallend vond ik het dus wel, maar aan de andere kant was ik ook maar gewoon een klant en is zoiets niet mijn taak. Ik heb altijd die angst dat ik toch ongelijk had en dan zet ik iemand anders totaal voor schut met mijn beschuldiging. Wanneer ik wel aan het werk ben heb ik er overigens geen moeite mee om potentiële dieven aan te spreken, maar dan is het ook mijn taak en deels verantwoordelijkheid. Maar wanneer ik zelf ook klant ben vind ik het altijd lastig!
En ik ben eigenlijk wel benieuwd, zou jij melding maken van zoiets of zou je het ook laten gaan?
Het antwoord van vorig jaar.
Nou ik zou het ook niet melden.
Kan een hoop narigheid geven.
Stel dat ze familie of vrienden hebben en die op je af sturen.
Nee vroeger zou ik niet zo gezegd hebben. Maar nu wel.